Maxlayer

เกริ่นนำ: บทความนี้แปลจากบทความ How to Start a Startup ของ Paul Graham นักลงทุนด้านไอที เจ้าของบริษัท Y Combinator ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของบริษัทอย่าง Dropbox, Disqus, Scribd, reddit Paul Graham เป็นผู้ประกอบการไอทีตั้งแต่สมัยอินเทอร์เน็ตบูมใหม่ๆ เขาเริ่มเปิดบริษัท Viaweb เป็นบริการออนไลน์สำหรับร้านค้าผ่านเว็บในปี 1995 แล้วขายให้ยาฮูในปี 1998 ด้วยมูลค่า 49.5 ล้านดอลลาร์ จากนั้นในปี 2005 เขาก็มาเปิดบริษัท Y Combinator เป็นโรงเรียนสอนวิชาสตาร์ตอัพให้กับบริษัทรุ่นหลัง บทความนี้เป็นจุดตั้งต้นให้เขาเปิดบริษัทนักลงทุนในสตาร์ตอัพ มันถูกเขียนขึ้นในปี 2005 แต่เนื้อหาหลายอย่างยังทันสมัยอยู่ ผมตัดสินใจแปลมาเพราะคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์แก่แวดวงไอทีในบ้านเรา โดยเฉพาะเด็กรุ่นใหม่ๆ ที่อยากเปิดบริษัทไอทีของตัวเอง น่าจะใช้เป็นบทเรียนได้บ้างพอสมควรครับ - mk วิธีการเริ่มต้นเปิดบริษัทของตัวเอง ต้นฉบับจาก How to Start a Startup มีนาคม 2005 (บทความนี้ดัดแปลงจากเนื้อหาในการพูดที่สมาคมคอมพิวเตอร์ฮาร์วาร์ด - Harvard Computer Society) ในการสร้างบริษัทสตาร์ตอัพที่ประสบความสำเร็จ คุณต้องมีเงื่อนไข 3 อย่าง ได

เรือประจัญบาน หรือแบทเทิลชิป (Battleship) คือเรือรบที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ติดอาวุธหนักและอุปกรณ์สงครามครบครัน จัดว่าทรงอานุภาพที่สุดในบรรดาเรือสงครามด้วยกัน ซึ่งคอลัมน์ไทยรัฐซันเดย์สเปเชียล โดยทีมงานนิตยสารต่วย'ตูนหนนี้จะได้นำเอาเรื่องของเรือประจัญบานมาเสนอให้อ่านกันครับ ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง เรือประจัญบาน เป็นเรือที่ทรงอำนาญสูงสุดด้วยอำนาจการยิงที่รุนแรง ปืนใหญ่นานาขนาดถูกบรรจุลงไปในเรือจนแทบจะไม่มีที่ว่าง ปืนใหญ่หลักของเรือประจัญบานจะมีเส้นผ่าศูนย์กลางสิบสี่นิ้วขึ้นไป ปืนใหญ่เรือที่ใหญ่ที่สุดเป็นของจักรพรรดินาวีญี่ปุ่นเส้นผ่าศูนยกลางสิบแปดนิ้ว ปืนใหญ่รองมีขนาดลดหลั่นลงมานับสิบกระบอก เสริมด้วยปืนใหญ่ที่มีขนาดเล็กลงมาอีกจนถึงขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางสามนิ้ว วึ่งถือว่าเป็นปืนใหญ่ที่สามารถยิงต่อสู้อากาศยานได้ด้วย ส่วนปืนที่มีขนาดเล็กกว่านี้ถือว่าเป็นปืนต่อสู้อากาศยานโดยตรง ข้อเสียเพียงหนึ่งเดียวของเรือชนิดนี้คือมีราคาแพงมาก แพงทั้งค่าต่อเรือ อัตราสิ้นเปลือง และค่าเบี้ยเลี้ยงกำลังพล ทำให้บางครั้งและหลายครั้งเรือประจัญบานไม่เหมาะที่เอาไปปฏิบัติภารกิจที่มีความสำคัญน้อย ไม่ควรขี่ข้

ไม่กล้าเปลี่ยนก็ไม่มีโอกาส (No Change, No Opportunity) เขียนโดย เจิง เสี่ยวเกอ ,แปลโดย สุธิมา โพธิ์เงิน หน้า 67 โทมัส อัลวา เอดิสัน กล่าวว่า 'สมองที่ปรากฏเครื่องหมายคำถามอยู่ตลอดเวลา ก็คือทรัพย์สมบัติอันมีค่ามหาศาล' หลายครั้งหลายครา พวกเรามักเอ่ยว่า 'ทำไมทำแบบนี้ไม่ได้ ทำไมทำแบบนั้นไม่ได้ นั่นคือจุดพลิกผันที่เกิดขึ้นทางความคิด' เมื่อกล่าวถึงด้านการศึกษา หลายคนรู้สึกทอดถอนใจยิ่งนัก การศึกษาในประเทศจีนเปรียบผู้เรียนเป็นดังสินแร่ ต้องเกลาให้เป็นรูปร่าง ทำให้เกิดเป็นผลงานออกมา แต่การศึกษาของตะวันตกเปรียบผู้เรียนเป็นดังต้นพืช ต้องการให้พัฒนาและเจริญเติบโตไปตามธรรมชาติ จากมุมมองนี้ทำให้พวกเราชาวตะวันออก ยามเมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์ยากก็มักจะปรากฏท่าทีแห่งการ 'หลีกหนี' อยู่เสมอ ขนาดของรอยเท้าที่ก้าวย่างออกไปนั้นไม่สำคัญ สำคัญที่สุดคือทิศทางที่ก้าวอย่างแม่นยำ ในโลกของโฆษณามีคำกล่าวว่า 'มีจุดดี เอ่ยจุดดี ไม่มีจุดดี เอ่ยจุดเด่น ไม่มีจุดเด่น ก็ต้องสร้างจุดเด่น' อธิบายความได้ว่า ลูกค้านั้นไม่ได้ซื้อสินค้า แต่ซื้อ 'ความพอใจ' เหมือนกับ 'บุหรี่มาร์ลโบโร