manga 2012-06-24

---

Sweet Room? สาวตื่นสายกับนายขยัน เล่ม 3

By:  Meme Higashiya

หน้า Profile หลังปกหน้า
ฮิกาชิยะ เมเมะ: ไม่คิดเล็กคิดน้อย ไม่หมกมุ่นกับความเศร้า ใช้ชีวิตแบบชิลๆค่ะ

หน้า 92
ยูคาริซัง: ต้องแบ่งของส่วนรวมกับของส่วนตัวสิ
นางาอิคุง: ไหนว่าแยกส่วนรวมส่วนตัว
ยูคาริซัง:  อ๋อที่สำหรับพนักงานก็อีกเรื่องนึงสิ

หน้า 22
มิโยชิซัง: ยังไงก็ต้องโดนวานให้ทำอยู่ดี แต่ถ้าเราทำเป็นยุ่งเนี่ยได้ใจผิดกันเลยล่ะ

---

Valkyrja อัศวินสาววาลคีเรีย เล่ม 2

ภาพโดย: Yoshiki Tanaka
เรื่องโดย: Touru Tamegai

หน้า 133-134 ตอนที่ 12 "ใจคน" (ตอนต้น)

ลาน่า: เที่ยวซะจนชินแล้วสิเนี่ย...
โบเต้:  มิ มิได้เป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ เพียงแต่การเป็นเจ้าพนักงานลัญจกร ทำให้รู้จักธรรมเนียมเก่าๆ อยู่บ้างพ่ะย่ะค่ะ

ลาน่า: หืม เป็นธรรมเนียมที่ประนีประนอมได้ดีนี่นะ แบบนั้นใครจะโกรธลงก็เป็น "ของขวัญแก่สาวงาม" นี่นา ลองถ้าเป็น "ความสงสารแก่หญิงยากจน" สิมีหวังโดนตอกกลับแน่ๆ
โบเต้: เรื่องนั้นน่ะจะเรียกว่าเป็นสิ่งที่เรียนรู้มาจากการคนคบค้ากับคน หรือจะเรียกว่าการใส่ใจต่อจิตใจของอีกฝ่ายดีล่ะพ่ะย่ะค่ะ...
ลาน่า: ต่างกับกฎสมัยนี้นะ เพราะกฎน่ะจะไม่ให้ความสำคัญกับจิตใจคน ดังนั้นบางทีถึงได้อยากแหกกฎขึ้นมา...

---

เค็นอิจิลูกแกะพันธุ์เสือ เล่ม 13

By: Matsuena Syun
Battle 116: หมัดทรงพลัง

เคนอิจิ: ไม่คิดจะปลอบใจผมสักนิดเลยเหรอเนี่ย...
มิอุ: แน่นอนอยู่แล้วล่ะค่ะ ก็คุณเคนอิจิน่ะ... ยังไม่ตายสักหน่อยนี่
เคนอิจิ: เอ๋?
มิอุ: สำหรับนักสู้น่ะความพ่ายแพ้ที่แท้จริงคือ "ความตาย" ต่างหาก ถ้ายังมีขีวิตอยู่ เราก็ยังมีโอกาสกลับไปแก้มือได้อีกอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะคะ ดีแล้วล่ะค่ะที่คุณเคนอิจิยังไม่ตาย ฮะ ฮะ
เคนอิจิ: ถ้ายังไม่ตายก็กลับไปแก้มือได้... คนๆ นี้ยอดจริงๆ เลยแฮะ

---

คานัน Canaan เล่ม 3

ภาพ: Akira Ishida
เรื่อง: Chunsoft '428 ชิบุยะที่ถูกปิดตาย'
[ตอนที่ 13 พิษของ "อสรพิษ"]

อัลฟาร์ต: ฆ่า...? จะทำได้เหรอ? ไหวเหรอ? เธอน่ะ
อย่าพูดในสิ่งที่ทำไม่ได้เลย ความน่าเชื่อถือจะลดลงนะ

---

อามางามิ (AMAGAMI Precious Diary) เล่มเดียวจบ

Comic By: Taro Shinonome
Story By: ENTERBRAIN, INC.

[Tsukasa Page 8 หลักฐานแห่งพันธะสัญญา]
อายาทสึจิ: นี่ทาจิบานะจำสิ่งนี้ได้ใช่มั้ย?
ทาจิบานะ: อืมสมุดบันทึกของอายาทสึจิสินะ
[ภาพเหตุการณ์อายาทสึจิกำลังจุดไฟเผาสมุดบันทึก]
ทาจิบานะ: อ้าว? เฮ้ย!
อายาทสึจิ: ฉันว่ามันคงไม่จำเป็นกับฉันแล้วล่ะ
ทาจิบานะ: อายาทสึจิ... จะ...จะดีเหรอ?
อายาทสึจิ: ดีสิ เมื่อรู้ว่ามีสิ่งสำคัญกว่าสิ่งนี้อยู่กับตัวแล้ว มันก็เป็นแค่สิ่งขัดขวางไม่ให้ฉันเดินต่อไปข้างหน้า
ทาจิบานะ: แต่ว่า...
อายาทสึจิ: แบบนี้แหละดีแล้ว เพราะว่าที่นี่คือ จุดเริ่มต้นใหม่ของฉัน

---

ฉันนี่ล่ะพ่อบ้าน (Mayo Chiki) เล่ม 2 ตอนที่ 8 Baby Please Go Home

Art: Neet
Original: Hajime Asano
Character Design: Seiji Kikuchi

คินจิโร่: Stand By Me... หมายถึงการเหนี่ยวรั้งคนสำคัญให้อยู่กับเราไปตลอดเพื่อสนองอัตตาตนอย่างงั้นรึ

---

อามากามิ -รักของสามเรา- (Amagami sunao no sonoato) เล่มเดียวจบ

เขียนโดย Rin Sanada

Story: ENTERBRAIN, INC.

[ตอนลาก่อนรักแรก]

ฮิบิคิ: ห่างไกล...งั้นเหรอ อือ...เดิมทีก็ห่างไกลอยู่แล้ว ใช่แล้ว...เดิมทีมันก็ไม่มีทางสมหวัง ทั้งที่ยังไม่มีใครรู้ แต่มันก็ค่อยๆ หายไป... รักครั้งแรก... ของเรา!! ลาก่อน...!

[ความคิดเห็นของผู้เขียนในส่วนท้ายตอนลาก่อนรักแรกคือ ฉันคิดว่าฮิบิคิจังตอนที่ตัดใจดูเป็นลูกผู้ชายมากเลย ถ้าเป็นฉันล่ะก็คงร้องไห้ฟูมฟายทั้งคืนเลยล่ะ]

[ตอน LOVE2 But Bad=OP]

ฮิบิคิ: จริงด้วยสิฮารุกะ... ใช้วิธีแบบนี้ดีมั้ย...? ทำเหมือนกับเล่นเกมรอบที่สองไง ทำในสิ่งที่อยากจะทำอีกครั้งหนึ่งให้เต็มที่ไปเลยดีมั้ย?

ฮารุกะ: ร่าเริงเข้าไว้เถอะ! จากนี้ไปก็... อยากจะก้าวเดินใหม่อีกสักครั้ง...!

---

Fisherman Nagare อัจฉริยะตกปลานากาเระ เล่ม 7

โดย Kenjiro Takeshita

โทมะ: ไม่รู้ทำไม... พอผมบอกว่า "อยากเลี้ยง" ถึงไม่ได้รับอนุญาต แต่พอพี่ฮิโระพูดเท่านั้นก็ตอบตกลง...
ฮิโระ: นั่นเป็นเพราะพี่ได้รับ "ความไว้วางใจ" ไงล่ะ
โทมะ: "ความไว้วางใจ" ?
ฮิโระ: โทมะคิดว่าการตั้งใจเรียน การเชื่อฟังผู้ใหญ่ เป็นเรืองงี่เง่าถูกมั้ยล่ะ ?
โทมะ: ...อืมก็นะ...
ฮิโระ: แต่มันก็มีแค่วิธีนี้เท่านั้น ที่สามารถสะสม "ความไว้วางใจ" ให้เกิดขึ้นได้
โทมะ: การที่สังคมจะ "ไว้วางใจ" คนที่ไม่มีญาติพี่น้องอย่างพวกเรา... บอกตรงๆ...ว่ายากมาก...
มันมีบางอย่างที่ต้องได้รับ "ความไว้วางใจ" เท่านั้นที่จะทำได้ ถ้าอยากปกป้องไทเกอร์ล่ะก็ จงเป็นคนที่ "ไว้วางใจได้" ซะ
โทมะ: ...อื้อ

---

Omega Tribe Kingdom เผ่าทรชนคนพันธุ์เถื่อน ภาคคิงดอม Vol.11 [เล่มจบ]

โดย TAMAI Yukio

ตอนที่ 112 เทศกาล 23

ฮารุ: แต่ฉันคงร่วมมือกับนายไม่ได้ ไม่ต้องบอกเหตุผล... เพราะคำว่าไม่ก็มีความหมายชัดเจนอยู่แล้ว

ตอนที่ Chronicle XIX ประเทศที่เป็นเกาะทางตะวันออก

คาจิ:

แต่...อะไรก็ช่างเถอะ

อายุปูนนี้แล้วอะไรจะเกิดก็ไม่ต่างกัน

จะอยู่หรือจะตายมันจะอีกสักกี่ปีเชียว

เราคงได้เจอกันอีกสักวัน

มาคิดดูดีๆ

มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาเดียวกันน่ะดีที่สุดแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นคนที่เราเกลียดจนแทบอยากจะขยี้ให้ตายหรือคนที่เรารักยิ่งกว่าตัวเอง...ได้อยู่ในช่วงเวลาเดียวน่ะก็ดีที่สุดแล้ว

ได้โลดแล่นไปพร้อมๆ กันมันยอดที่สุดไม่ใช่เหรอ ?

---

Liar Game เกมหลอกคนลวง
โดย Shinobu Kaitani
ตอนที่ 110 สร้างประเทศ
ฟุคุนางะ: ไงนาโอะ มาได้จังหวะพอดีเลย ฉันกำลังอยากรุมประชาทัณฑ์ เจ้าคนทรยศนี่อยู่พอดี
นาโอะ: คนทรยศเลยเหรอ... อะไรกัน จะต้องมีเหตุผลแน่นอนค่ะ ช่วยบอกได้มั้ยคะ? คุณแว่น

---

Renaikaidan Sayoko-san รักสยองของซาโยโกะ เล่ม 1 
เขียนโดย Shummi Kanzaki
ตอนที่ 5 นักบวชเซนเร่ร่อนกับซาโยโกะ
แล้วก็ซาโยโกะ บางอย่างในโลกนี้ก็ต้องปล่อยวางก่อนจึงจะได้มานะ
ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
รับแล้วไม่ลืมบุญคุณ